Edukacija djece s posebnim potrebama, nakon rata u BiH, krenula je na inicijativu zaposlenika tadašnje Specijalne osnovne škole u Mostaru. Jedan broj tih zaposlenika 1995. godine počeo je da okuplja djecu i formira odjeljenja Specijalne osnovne i srednje škole. Školu su pohađala 63 učenika u 8 odjeljenja.
Nastava se odvijala u neuslovnom prostoru, ruševinama bivšeg hotela „Ruža“. Donatori iz Italije su pomogli da se skromno opreme i adaptiraju prostorije, koje su korištene kao učionice. Uslovi za rad su bili jako teški, nije bilo dovoljno stručnog kadra, prostori su bili jako vlažni, prokišnjavali su, a poplave, izlijevanjem rijeke Radobolje, nisu bile rijedak slučaj. Ipak, entuzijazam tadašnjih zaposlenika, na čelu sa direktoricom Fadilom Kosović, nije bio uzaludan.
1995. godine krenulo se u razgovore sa organizacijom „Inžinjeri i arhitekti bez granica“ iz Madrida vezano za izgradnju Centra za djecu s posebnim potrebama. Pregovori su urodili plodom i 26.06.1996. godine potpisan je Ugovor između predstavnika tadašnje lokalne vlasti i pomenute organizacije.
Centar je izgrađen i opremljen 1997. godine, potpuno donatorskim sredstvima Vlade Španije. Zvanično je otvoren 11.03.1998. godine, kao odgovor na potrebe djece i mladih s posebnim potrebama Hercegovačko-neretvanskog kantona. U znak zahvalnosti donatorima koji su izgradili i opremili Centar , Vladi Španije, Centar je 28.10.2005. godine, dobio naziv “Los Rosales”, što u prevodu znači “Ružičnjak”.
Od njegovog otvaranja do danas Centar su posjetili mnogi ambasadori, visoki predstavnici, senatori, ministri, predsjednici. Urađeni su brojni projekti koji su bili velika podrška razvoju i održivosti Centra.
28.04.2005. godine, tadašnja direktorica Centra, gđa Jasminka Rebac, odlikovana je Ordenom Kralja Španije za građanske zasluge.
Danas se u Centru obrazuju, odgajaju, socijalizuju, radno osposobljavaju i rehabilituju djeca i mladi sa lakšim, umjerenim i kombinovanim poteškoćama u psihofizičkom razvoju, cerebralnom paralizom, autizmom, Down sindromom, hiperaktivnošću…